Hoe modern ze er tegenwoordig ook uitzien: hottubs bestaan al sinds mensenheugenis. Bijzonder is dat de baden vroeger juist niet zozeer gebruikt werden om in te wassen, maar dienden ter ontspanning. Ticra neemt je mee op kleine reis door de tijd.
Romeinse badhuizen
De Romeinen stonden bekend om hun badhuizen, en Rome is dan ook de plek waar vroeger veel hottubs te vinden waren. Men kwam hier niet voor de reinigende werking: het badhuis was vooral een ontmoetingsplek om zaken te doen en om te ontspannen. Bijzonder is dat er nog altijd ruïnes van deze tijd te zien zijn.
Ofuro’s in Japan
In Japan worden hottubs ofuro’s genoemd, en ook daar gaan ze al decennia mee. De ofuro’s van vroeger waren kleiner dan ze tegenwoordig zijn, maar stonden ook toen al bij families in de tuin of op de patio. De Japanners ontdekten al snel de reinigende werking van het baden in heet water. Vandaag de dag is de liefde voor ofuro’s nog niet verdwenen: bij veel gezinnen is er één thuis te vinden.
Baden in warmtebronnen
Ook in Amerika gaat de geschiedenis van de hottub ver terug. Grondleggers als George Washington en Alexander Hamilton namen graag een bad ter verlichting van spierpijn: deze vorm van ontspanning hadden ze overgenomen van de oorspronkelijke bewoners van het continent. Deze stammen namen vaak een helend bad in één van de plaatselijke warmtebronnen die de natuur rijk was. Later werden kuuroorden in de Verenigde Staten op zowel de natuurlijke als kunstmatige manier verwarmd.
Heilzaam effect
In de negentiende eeuw had ook Europa het heilzame effect van hottubs ontdekt: men kwam van heinde en verre om zich te laten behandelen voor gewrichtsziektes zoals artrose. Waar de baden vroeger vaak alleen van sequoia of cederhout gemaakt werden, is de binnenkant tegenwoordig met kunststof bekleed, om lekken tegen te gaan.
